بحرفیم؟

من همیشه تنهاییمو با دنیای مجازی پر کردم! مثه خیلیا دیگه مطمعنم زیادن کسایی که توی دنیای واقعی کسی رو ندارن ! من حتی رفیقی ندارم که باهاش بیرون برم ! بیشتر وقتمو به چت کردن میگذرونم! گیم بازی کردن ! یا کد زدن! اوایل که عادت نداشتم‌به این‌ تنهایی که تحت فشار بودم ! احساس افسردگی داغونم میکرد مثه الان که چشمم داغونه و حس پوچ بودن میکنم دقیقا اون شکلی بودم ! دانشگاه که رفتم اون حس پوچ بودن از بین رفت همیشه رفیقام بودن ! خوابگاه خیلی خوب بود واسه من ! الان که